POSTANOWIENIE
Dnia 7 kwietnia 2022 r.
Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Zabrzu w Wydziale I Cywilnym
Radosław Kminikowski
po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2022 r. w Zabrzu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa: RK Recovery Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie
przeciwko: Janusz Ligocki
p o s t a n a w i a:
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 16 grudnia 2020 roku referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Zabrzu zawiesił postępowanie w niniejszej sprawie w oparciu o art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c., albowiem strona powodowa pomimo zobowiązania nie wskazała aktualnego miejsca pobytu strony pozwanej wobec czego sprawie nie można było nadać prawidłowego biegu. Wniosek o podjęcie zwieszonego postępowanie nie został przez powoda złożony.
Na podstawie art. 5021 §1 k.p.c. (w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją k.p.c., która weszła w życie dnia 7.11.2019 r.) jeżeli doręczenie nakazu zapłaty nie może nastąpić z tego powodu, iż miejsce pobytu pozwanego nie jest znane, sąd z urzędu uchyla nakaz zapłaty. Mając więc na uwadze powyższe orzeczono jak w punkcie 1 sentencji postanowienia.
Zgodnie z art. 182 § 1 k.p.c. (w brzemieniu obowiązującym przed nowelizacją k.p.c., która weszła w życie dnia 7.11.2019 r.) sąd umarza postępowanie zawieszone na zgodny wniosek stron lub na wniosek spadkobiercy, jak również z przyczyn wskazanych w art. 177 § pkt 5 i 6 k.p.c., jeżeli wniosek o podjęcie postępowania nie został zgłoszony w ciągu roku od daty postanowienia o zawieszeniu. Ponadto sąd umorzy postępowanie w razie stwierdzenia braku następcy prawnego strony, która utraciła zdolność sądową, a w każdym razie po upływie roku od daty postanowienia o zawieszeniu z tej przyczyny.
Przyczyną umorzenia zawieszonego postępowania są brak wniosku o jego podjęcie oraz upływ czasu. Nie ulega wątpliwości, iż niniejsze przesłanki muszą być spełnione kumulatywnie. Zważyć jednak należy, iż roczny okres liczy się od daty wydania postanowienia o zawieszeniu postępowania, a nie od dnia uprawomocnienia się tego postanowienia (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 25 października 1974 r., III PRN 45/74, OSNC 1975, nr 4, poz. 70).
W świetle powyższego postępowanie należało umorzyć na mocy art. 182 § 1 k.p.c. wobec nie zgłoszenia skutecznego wniosku o jego podjęcie przed upływem roku od daty postanowienia o zawieszeniu, co uczyniono punkcie 2 sentencji postanowienia.
Opublikował: Sabina Pilch |